Will Russel’ın çocuğu olduğunda kendisi de çocuk denilebilecek yaşlardaydı.
Hayatı bir anda alt üst olmuştu. Will’in itiraf ettiğine göre o zamanlar uyuşturucu ve alkol bağımlısıydı.
Kızını evlatlık vererek zor bir karara imza attı. Kızının sağlıklı bir ortamda büyümesi için bunu yapması gerekiyordu.
Will, yıllar sonra uyuşturucu ve alkol bağımlılığından kurtuldu. Yerel bir kilisede çalışmaya başladı.
Yıllar geçmişti ve Will sakin bir hayat sürdürüyordu.
Seneler önce evlatlık verdiği küçük kızını elbette hiç unutmamıştı. Onu düşünmeden geçen bir günü bile yoktu. 24 yaşına giren kızının da onu düşündüğünden habersizdi.
Amy Roberson, her daim biyolojik ailesini merak etmişti. Belli bir yaşa geldikten sonra biyolojik ailesini bulmaya karar verdi.
Sosyal medya sayesinde kardeşlerinden birini buldu. Sonra da biyolojik babası Will’in numarasını aldı.
Babasını aramadan önce çok gergindi. Babasının ne tepki vereceğini bilmiyordu. Belki de kızıyla görüşmek istemiyordu. Hatta belki de kızının varlığından haberdar değildi.
Cesaretini toplayıp Will’i aradı.
Amy, “Cesaretimi toplayıp telefon etmem zaman aldı. Çok gergindim başta” dedi.
Meğerse gergin olmasına hiç gerek yokmuş. Will telefonu açtığında, yıllar önce terkettiği kızıyla konuştuğunu farkedince çok sevindi.
Will, “Bir gün onu görebilmek için Tanrı’ya her gün dua ettim. Kızım yıllar sonra beni arayınca Tanrı’nın dualarımı kabul ettiğini anladım” dedi.
Will ve Amy buluşmak için bir gün belirledi. Beraber kahvaltı yaptılar ve bolca eğlendiler.
Meğerse Will ve Amy aynı işi yapıyorlarmış.
Hatta çalıştıkları kiliseler birbirlerine yürüme mesafesindeymiş. Ancak ikisi de gerçeğin farkına varamamış.
Will ve Amy şimdilerde kayıp yıllarını telafi etmeye çalışıyorlar. İkisi de birbirlerini buldukları için çok mutlu.
Elbette bir baba ve kız gibi yakın olabilmeleri için zaman gerekecek. Umarız ki bir daha birbirlerinden hiç ayrılmazlar.
Will ve Amy’nin yıllar sonraki buluşması sizi de duygulandıysa paylaşmayı ihmal etmeyin.
