Akran zorbalığına hemen herkes uğramıştır.
Çocuklar, gençler ve hatta yetişkinler bile psikolojik ve fiziksel şiddete maruz kalabiliyorlar. Hayatları çekilmez hale geliyor.
Avustralya’nın Melbourne şehrinde yaşayan Cassidy Trevan da onlardan biri.
Uzun süredir akran zorbalığına uğruyordu. Psikolojik anlamda çöken kıza fiziksel şiddet de uygulanıyordu.
Kendisine okulda ve sosyal medyada küçük düşürücü lakaplar takılmıştı. Hatta evini bile kundaklamaya çalıştılar.
Durum o kadar ağırlaştı ki genç kız okula bile gitmemeye başladı. Kendisiyle dalga geçenlerle konuşulsa da tavırları değişmedi.
Ailesi ve okul yönetiminin uğraşları sonucunda genç kız okula dönmeye ikna edildi.
Kendisiyle dalga geçen kızlar ondan özür diledi. Hatta onunla arkadaş bile olmak istediler. Beraber festivale gitmeyi teklif ettiler.
Elbette onlarla beraber festivale gitmek istiyordu. Kendisine kötü davranılmış olsa da sosyalleşmeye ihtiyacı vardı.
Cassidy kızların kötü niyetli olduğundan habersizdi
Kızlar, Cassidy’yi festivale diye çağırıp bir eve götürdüler ve iki erkeğin ona tecavüz etmesini sağladılar.
İçeride Cassidy’ye tecavüz edilirken kötü niyetli kızlar dışarıda hiçbir şey olmuyormuş gibi sohbet ettiler. O zamanlar 13 yaşındaydı.
Cassidy, polise gidip her şeyi anlattı ancak delil eksikliğinden kimseye bir şey olmadı.
Cassidy’nin annesi Linda kızını başka okula aldırdı. Ancak sınıf arkadaşları kızı yeni okulunda da buldular.
Linda elinden gelen her şeyi yaptı. Cassidy artık yatağından bile çıkmak istemiyordu.
2015 yılının aralık ayında Cassidy intihar etti.
İntiharının ardından annesi bir mektup buldu. Mektubu herkesin okuması gerekiyor.
Mektupta şunlar yazıyordu:
“Eski okulumdakiler tarafından tecavüze uğradım. Belki de dikkat çekmek için bunları yazdığımı düşünüyorsunuzdur. Mektubu yazmamdaki nedenleri açıklayacağım.
Amacım benim durumumdakilere yalnız olmadığını hatırlatmak. Akran zorbalığını durdurabilecek gücünüz var. Bunu bana yapanlarla aynı sıralarda oturdum. İnanması hala zor geliyor.
Mektubu yazmamdaki amaç bana tecavüz edenleri veya azmettiricileri cezalandırmak değil. İlgi çekmek için de yapmıyorum.
Bunu yapmamın nedeni 7-12 yaşları arasında 1500 öğrencinin olduğu okulumdaki öğrencileri ve velilerini uyarmak. Okul yönetimi başıma gelenler için hiçbir şey yapmadı. Sizleri uyarmak benim görevim.
Bunu kendim için de yapıyorum. 1.5 yılın ardından kendi başıma kalmak istiyorum. Okuldan yüz yüze hiç tanımadığım kişiler Facebook’tan bana hakaret ediyor. Yaşıtlarımın hakkımda dedikodu yapmasını engelleyemiyorum.
Adım Cassidy Trevan. Tecavüze uğradım.
Birileri aynı şeyi size yapmaya kalkarsa karşılık verin! Mücadele edin! Etmezseniz hayatınız boyunca pişman olacaksınız. Yapabilirsiniz.
Dikkatli olun ve kendinize iyi bakın.”
Mektup, Avustralya’daki bir kanal olan Kanal 9’da yayınlandı.
Akran zorbalığı yüzünden intihar eden tek kişi o değil.
Hiçbir çocuk intihar etmeye zorlanmamalı.
El ele vererek akran zorbalığını bitirmek bizim elimizde. Öğrenciler, öğretmenler ve velilere bu konuda büyük görev düşüyor.
Kimse yalnız hissetmemeli.
Linda kızının acısını asla unutamayacak.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1311548552238614&set=a.519414598118684.1073741825.100001504441259&type=3
Cassidy’nin başına gelenlerden binlerce insanın haberi oldu ve çok üzüldüler.
Akran zorbalığı konusunda insanları bilinçlendirmek için Cassidy’nin mektubunu paylaşın.
