Andrew Kirby okulun kantininde hep yalnız başına yemek yerdi.
Annesi Kay bundan endişelenirdi. Annesi de öğle aralarında oğlunun yalnız olduğunu bildiğinden onu oyalamak adına oğluyla mesajlaşırdı.
Ortaokulu böyle geçirdi. Sırada lise vardı. Oğlu yine yalnız mı olacaktı?
Lisedeki ilk günü kimsenin tahmin etmediği bir şekilde geçti.
Gerek çocuk gerekse de annesi yine kantinde tek başına oturacak diye endişeliydi.
İlk gün bitince Kay, Andrew’i almaya geldi. Oğlu büyük bir sevinçle kendisine, “Anne, bugün tek başıma yemek yemedim! Öğrenci işleri çalışanları ben ve yalnız yemek yiyen üç kişiyi yanına çağırdı. Beraber yemek yedik ve sohbet ettik. Bundan sonra hep beraber takılacağız!” demiş.
Andrew’in annesi duydukları karşısında çok mutlu oldu. Dört yıl sonra ilk kez oğlu tek başına yemek yemekten kaçmıştı. Andrew artık okula daha istekli gitmeye başladı.
Durumdan çok memnun olan anne, Facebook’ta “Oğlumu masasına çağıran kişiler muhtemelen yaptıkları iyiliğin farkında değiller. Onlara çok TEŞEKKÜR EDİYORUM. Sayenizde oğlum artık arkadaşlarından kaçmıyor ve utangaçlığını zamanla aşacak” dedi.
Bazen küçük iyilikler bazılarının hayatında büyük farklar yaratabiliyor.
Andrew’in başına gelenler bunun en iyi örneği.
Çocuklarınızın, okulda yalnız vakit geçiren arkadaşlarını yanlarına almaları için paylaşın.