Yaz tatili geldi ve çocuklar mutlular.
Birçok ebeveyn de bu sayede yıl içinde her sabah göremedikleri çocuklarıyla beraber oluyorlar.
Bir gün eve geldiğinde verandasında onlarca çift ayakkabı bulan 5 çocuk annesi blogger Heather Duckworth oldukça duygulandı.
Duygularını Facebook sayfası olan Love, Faith and Chaos üzerinden paylaştı. Herkesin okuması gerekiyor.
18. yaz tatili
Bugün öğlen eve geldiğimde kapımın önündeki ayakkabılarla karşılaştım. Ayakkabıların sahibi çocuklarım. Ayakkabılar okulların yaz tatiline girdiğinin kanıtı. Ayakkabılar, plajın ve müziğin kanıtı.
Kapımın önündeki ayakkabıları görünce içimi hüzün kapladı. Hayatlarının büyük kısmını evimde geçiren çocuklarımın ayakkabıları bunlar. Bazıları aynı sınıfta okudu. Bazılarının erkek ve kız arkadaşları oldu. Bazıları da ayrıldı. En iyisi de hem kardeş hem de arkadaş kalmayı başardılar. Hepsi de liseden mezun oldu. Bu ayakkabılar farklı yönlere gidecekler.
Çocuklarınızla 18 kez yaz tatili geçirdiğiniz söylenir. Ben de 18’imdeyim. 18 yazın böyle hızlı geçmesi şaşırtıcı. Belki de bu yüzden ayakkabıları görmek beni hüzünlendirdi. Acısıyla tatlısıyla onlara annelik ettim. Şimdi evden birer birer ayrılışlarına tanık oluyorum. Kalbim acıyor ama aynı zamanda da mutluyum.
Ayakkabıları kapının önünde görmek beni mutlu ediyor. Çünkü çocuklarımın evde olduğunu biliyorum. Hepsinin güvende olduğunu biliyorum. Ayakkabıların uzun süre burada kalmayacağını biliyorum. Kısa bir süre içinde farklı kampüslerde özgürlüklerinin ilk adımlarını atacaklar. Yine biliyorum ki bir sonraki yaz tatilinde bu ayakkabıların bazıları geri gelmeyebilir.
Düşünceler aklımdan çıkmıyor. Anı yaşayamıyorum. Başımı sallayıp düşüncelerimin yok olmasını diliyorum. İleride mutlu olacaklarını bildiğimden şimdi onlar için üzülmek istemiyorum. Çocuklarımla 18. yaz tatilimi yüzümde gülümseme kalbimde acı ile kutluyorum.
Şimdilik ayakkabılar hala burada olduğu için şükrediyorum. Onlara istedikleri şeyleri alacağım. İstedikleri yerde yatmalarına izin vereceğim. Döküntülerini büyük bir memnuniyetle toplayacağım. Hepsinin sağ salim eve dönmesi için dua edeceğim. Suratımdan gülümsemeyi eksik etmeyecek ve onları da hüzünlendirmeyeceğim. Şu anda çok iyi hissediyorum.
Bu yazı ayakkabıların hala kapımın önünde olması fikriyle geçireceğim. Biliyorum ki kısa bir süre sonra ayakkabılar kapımın önünde olmayacaklar. Kapımın önü boş kalacak.”
Anne daha önce kimsenin yapmadığı örneklemelerle bütün anne ve babaların yüreklerine dokunan bir gönderi paylaşmış. Bunu olabildiğince yaymayı unutmayalım.
