Ivor’un hayatının ilk yedi ayı onun için çok karmaşıktı.
Minik köpek barınaktan alınıp sahiplendirilmiş ve beş farklı sahibi olmuştu.
Tam bir yere alışacakken, bakan aile köpeği istememeye başlıyordu. İnsanlar, ‘Bir sorunu var! Duyamıyor!’ dediler onun için.
2017 yılında Ivor bir kez daha sahiplendirilecek hayvanlar listesine alındı. Beşinci kez bir aile onu istemedi.
Ivor’un yüksek sesle havlamasından herkes şikayetçiydi.
İlk kez sahiplendirildiği barınak gönüllüleri köpeğin neden istenmediğini araştırmaya başladı. Gerçekler herkesi üzecekti.
Beş aile de köpeği sahiplendikten bir süre sonra barınağa geri getirdi.
Beşinci kez barınağa getirildikten sonra barınaktakiler köpeğin neden geri getirildiğini araştırmaya başladı.
Barınaktakiler Ivor’u inceledikten sonra neden yüksek sesle havladığını anladılar. Ivor duyamıyordu!
Önceki sahipleri köpeğin duyma yetisini kaybettiğini bilmiyorlardı. Barınaktakiler de işaret dili öğrenmeye başladılar.
Ivor da çok çabuk öğrendi!
İşaret dili öğretildikten sonra Ivor sahiplendirilmeye yeniden hazırdı. Ellie Bromilow ismindeki bir kız köpeği görür görmez aşık oldu.
Ailesini ikna ettikten sonra köpeği yanlarına aldılar.
Ellie, Ivor’un işaret dilinde ilerlemesini sağladı. Köpeğin hayattan zevk almasını çok istiyordu.
Ellie, Metro’ya “’Otur’ ve ‘gel’ gibi komutları zaten barınakta öğrenmiş. Şimdi ben de ona ‘yat’, ‘bekle’ ve ‘yuvarlan’ gibi komutları öğrettim” dedi.
Ivor’un ne kadar akıllı bir köpek olduğu sonradan ortaya çıktı.
Duyma yetisinin olmaması köpeğin daha iyi koku almasını ve görmesini sağlamış.
Ivor’un keskin bir koku alma yeteneği var.
Ivor’un Facebook sayfasında “Diğer köpeklerin göremediklerini görebiliyorum. Uyurken bile görüyorum. Metrelerce ötedeki kapının kapandığındaki titreşimini hissedebiliyorum” yazıyor.
Ivor bir de uyumaya bayılıyor.
Yorucu geçen bir günün ardından yapmayı en sevdiği şey sahibinin yatağına kıvrılıp saatlerce uyumak.
Uyumadığında veya yürüyüşe çıkmadığında, Ivor Ellie ile oyunlar oynamaya bayılıyor.
Etrafı çok iyi gözlemliyor ve sahibini çok iyi anlıyor.
Ellie, “Duyma yetisi olmayan bir köpek beslemek aslında çok farklı değil. İşaretlerle anlaşıyoruz. Hiçbir fark yok” dedi.
Duyma yetisi olmayan bir köpek beslemenin elbette zorlukları var. Neyse ki Ellie ve Ivor el ele vererek bunun üstesinden geliyorlar.
İkiliye hayatta mutluluk ve sağlık diliyoruz. Ivor’un sonunda kendisini seven bir sahibi olmuş.
Bütün köpeklerin hayatta ikinci bir şans hakettiğini düşünüyorsanız paylaşın!
