İki erkek kardeşi olan Victoria Arlen’in küçüklüğünden beri dansa ilgisi vardı. Geleceğe umutlu gözlerle bakan enerji dolu bir çocuktu.
11 yaşındayken soğuk algınlığı belirtileri göstermeye başladı. Ardından birkaç kez bayıldı ve zatürree geçirdi.
İki hafta sonra belinden aşağısı tutmamaya başladı. Vücudu yavaş yavaş iflas etti.
Ailesi Victoria’nın konuşamamaya, yemek yiyememeye ve hareket edememeye başlamasını çaresizce izledi.
Dört yıl sonra gerçekleşenler onu tanıyan herkesi hayrete düşürdü.
2006 yılında Victoria henüz 11 yaşındayken komaya girdi.
Bundan önce ellerini kontrol edememeye, konuşamamaya ve hareket edememeye başlamıştı.
Birden hayatı karardı.
Victoria dört yıl boyunca bedenine hapsolmuş şekilde yaşadı. Buna tıp literatüründe sürgüleme sendromu deniyordu.
Doktorlar bitkisel hayatta olduğunu söylediler. Aileye iyileşemeyeceği acı olsa da söylendi.
Annesi Jacqueline, ‘Onu kaybettik!’ dedi.
Kimsenin bilmediği şey ise Victoria’nın bitkisel hayattayken herkesi duyabildiğiydi.
Komaya girmesinin üzerinden iki yıl geçtikten sonra bilinci aniden yerine geldi ancak hareket edemiyordu. Etrafında konuşulanları anlayabiliyor ancak fiziksel olarak tepki veremiyordu.
Doktorun tahmini
Bilinci açıldıktan sonra doktorlar kızın beyninde ve omuriliğinde bazı belirtiler gözlemlediler.
Doktorların ailesine beyin ölümünün gerçekleştiğini söylediğini duymuştu. Hatta hayatı boyunca bitkisel hayatta yaşayacağını söylediklerini de…
Victoria, ESPN’e “Ailem bana inandı. Evimize benim için hastane odası inşa ettiler. Üç erkek kardeşim bana sürekli ben orada yatıyorken dışarıda neler olduğunu anlattılar. Güçlenmeme yardımcı oldular. Onları duyabildiğimi bilmiyorlardı aslında” dedi.
2010 yılında Victoria bitkisel hayattan çıktı.
2009 yılının aralık ayında annesiyle yıllar sonra ilk kez göz temasında bulundu. Bundan sonra yavaş yavaş düzelmeye başladı. Parmaklarını oynatabiliyor ve hatta el sallayabiliyordu. Ağzından önce kelimeler sonra da cümleler duyulmaya başlandı.
Kendi başına yemek yiyebilmeye de başladı. İlk kez akıllı telefon kullanmaya ve Facebook’a girmeye başladı.
Yapamadığı tek şey ayaklarını oynayabilmekti.
Beyninde ve omuriliğinde meydana gelen hasarın onu ömür boyu belden aşağı felçli bıraktığı söylendi.
Hemen her uzman kendisine ‘Tekerlekli sandalyeyle yaşamaya alışmalısın’ dedi.
Arkadaşları dalga geçti
Victoria inanılmaz güçlüydü. İmkansızı başarmıştı.
Doktorlar ona asla yürüyemeyeceğini söylediğinde onlara inanmadı. Hayatı boyunca tekerlekli sandalye kullanmayacağını düşünüyordu.
Okula tekerlekli sandalye ile geri döndü. Ancak arkadaşları kendisiyle dalga geçti.
Okuldan eve gözyaşları içinde geldi. Kendine olan güvenini kaybetmişti.
Umudunu yine de kaybetmedi.
“Optimizm başarıya ulaşmakta bir merdiven görevi görüyor. Umut ve güven olmadan hiçbir şey mümkün değil” dedi.
Victoria çocukluğundan beri yüzmeye meraklıydı. Hatta 10 yaşındayken yüzme yarışmasına katılmıştı.
Victoria ayaklarını kullanamadığından bir daha asla yüzemeyeceğini düşünüyordu.
Ancak kardeşleri farklı fikirdeydi. 2010 yılında onu havuza soktular.
Victoria ilginç bir şekilde suyun üstünde kalmaya ve yüzmeye başladı.
Yüzmek ona sadece özgürlüğünü değil güvenini de geri kazandırdı.
2012 yılında Victoria 17 yaşındayken Paralimpik Oyunları’na katıldı. 100 metre serbest yüzme yarışında üç gümüş bir altın madalya kazandı.
Londra’dan eve döndüğünde onu artık dünya tanıyordu. Victoria, motivasyon konuşmaları yapması için konferanslara davet edildi.
Hikâyesini dünyaya anlattı. Milyonlarca insana ilham oldu.
Yine de onu bir şey rahatsız ediyordu. Tekerlekli sandalye kullanmak istemiyordu.
2013 yılında Victoria felçli insanların tekrardan ayakları üstünde durabilmeleri için hazırlanmış yoğun bir programa katıldı.
Victoria, “Programa devam edebilmem için annemle beraber başka bir şehre taşındık. Burada tedavi oluyordum ancak babamı ve kardeşlerimi de özlüyordum. Ailem annemle taşındığımız şehirdeki programın, evimizin olduğu şehirde de uygulanabilmesi için bir sağlık merkezi açtı. Böylelikle hem ben hem de benim durumumdaki diğer kişiler programdan yararlanabilecekti” dedi.
Programı yürüten uzmanlar Victoria’nın yürüyebileceğine fazla inanmıyorlardı.
Mucizevi bir şekilde 11 Kasım 2015 tarihinde Victoria ilk adımlarını attı.
Uyanmasının üstünden tam altı yıl geçtikten sonra ilk adımlarını attı.
Victoria sağlığına tamamen kavuşabilmek için günde 6 saat tedavi kapsamında çalışmaya başladı.
Yavaş yavaş bacaklarının güçlendiğini hissetti. Yardımcı ekipmanlarla yürümeye başladı.
Bunun üstünden beş ay geçtikten sonra 3 Mart 2016 tarihinde hiçbir yardımcı ekipman kullanmadan kendi ayakları üstünde yürüyebilmeye başladı!
“Hayatımın mükemmel olduğunu söyleyemem. Hala yürürken zorluklar yaşıyorum. Ancak eskisine oranla çok daha iyi olduğumu söyleyebilirim. Daha da iyi olacağıma inanıyorum” dedi.
Victoria hayata yeniden başlamış gibiydi.
İnsanların tekrardan yürüyebilmesine ne tepki vereceğini merak ediyordu.
“Başardıklarımın herkes tarafından bilinmesini ve benim durumumdakilere ilham olmasını istiyorum” dedi.
Victoria zorlu hayatına rağmen birçok şeyi başardı.
Altın madalya kazandı, ESPN’de spor programı sunuculuğu yapıyor ve insanların gözünde bir kahraman.
İnsanlar ondan ilham almaya devam ediyorlar.
“Bugün bu hale tek başıma gelmedim. Bana yardımcı olan herkese minnettarım. 3 Mart’ta attığım adımlarımı bitiş çizgisine yaklaşmam olarak görüyordum. Aslında başlangıç çizgisinden atılan ilk adımlardı bunlar” dedi.
Victoria’nın serüveni herkese ilham olmaya devam ediyor.
Yaşadıkları zorlukları ve bunların üstesinden gelişini herkesle paylaşarak hayatta hiçbir şeyin imkansız olmadığını gösterebiliriz.
Onun da söylediği gibi “İyi düşünmek başarıya ulaşmakta bir merdiven görevi görüyor. Umut ve güven olmadan hiçbir şey mümkün değil”.
Victoria’ya hayatta sağlık, mutluluk ve başarılar diliyoruz.
