Çocukları durduk yere ağladığında ve sebebi anlaşılamadığında ebeveynlerin de morali bozulur.
Küçük çocukların neyi olduğunu anlamak biraz zordur. Büyüdükçe sorunlarının ne olduğunu anlamak daha da kolaylaşır.
Tabii ki istisnalar da var.
8 yaşındaki Abri Bentley hiçbir sorunu olmayan mutlu bir çocuktu.
Birden sabaha doğru uyanıp ağlamaya ve bağırmaya başladı. Abri’nin annesi Nikkole Bentley kızının ağladığını duydukça endişeleri arttı. Abri’ye ne olduğunu sorduğunda küçük kızın cevabı bacağının acıdığı oluyordu.
Bir gece yine Abri’nin bacağı acımaya başladı. Ailesi hemen çocuğu acile götürdü.
Doktorlar Abri’yi sakinleştirmeye çalıştı. Ağrı kesici ilaç yazdıktan sonra eve yolladılar.
Ancak işin gerçeği bambaşkaydı.
8 yaşındaki Abri’nin bacağı tekrardan acımaya başladı. Hatta daha da kötüleşti.
Aile çareyi Arizona’nın Phoenix şehrindeki çocuk doktoruna gitmekte buldu.
ABC Arizona’ya konuşan anne Nikkole, “Doktor biyopsi sonuçlarını 24 saat içinde alacağımızı ve kesin bir teşhis koyulacağını söyledi” dedi.
Abri’ye, kemik ve yumuşak hücrelerde rastlanan ölümcük bir tümör türü olan Ewing sarkoma teşhisi koyuldu.
Tümöre genelde leğen kemiğinde rastlanıyor. Kaybedecek vakit olmadığından Abri’nin doktorları hemen kemoterapi tedavisine başladı.
Bu hastalık son derece ölümcül olmasına rağmen kemoterapi ve radyoterapi tedavisiyle hastaların yaşama şansı %30 oranında artıyor.
Abri, tedavi içi 17 farklı seansa girdi.
2015’in aralık ayında doktorlar Abri’nin kavalkemiğini tamamen almak zorunda kaldı.
Bir donör sayesinde kızın bacağına kolundan donörün kolundan alınan örnek nakledildi.
Bütün yaşadığı sıkıntılara rağmen Abri sakinliğini korumayı başardı.
Yüzünden gülümseme hiç eksik olmadı ve ailesini de mutlu etmek için moralini hiç bozmadı.
Moralini asla bozmayan Abri bacağına, ‘bacak’ ve ‘kol’ kelimelerini birleştirerek ‘kolcak’ adını verdi.
Abri’ye teşhisin erken koyulması nedeniyle doktorların çocuğun kurtulacağına dair olan inancı arttı.
Abri’nin tedavisi sona erdiğinde saçları tekrardan uzamaya başladı ve küçük kız kendi başına yürüyebilmeye başladı.
Nikkole gözyaşları içinde, “Çok mutlu ve minnettarım. Kızımın hala yaşıyor olmasına şükrediyorum. Sağlığı yerinde ve giderek iyileşiyor” dedi.
Abri, yılda iki ay hastaneye gidip durumunu kontrol ettirmek zorunda. Böylelikle hastalık nüks etse bile erkenden önlem alınabilecek.
Küçük cesur kız ne kadar mücadeleci olduğunu göstermiş.
Hem ailesine hem de yaşıtlarına örnek olmaya devam ediyor. Hastalığı boyunca suratından gülümsemeyi eksik etmedi.
Aile, Facebook’ta ‘Team Abri’ adını verdiği bir sayfa oluşturdu. Buradan benzer hastalığa sahip çocuklarına ve ailelerine yardım edip destek oluyorlar.
Abri’yle hemen tanışın:
Abri’nin hikâyesini tanıdığınız herkesle paylaşın.
Umarız ki sağlıklı bir genç kız olur ve yaşadıklarını bir gün unutur.
