Demans Hastası Eşine Yazdığı Şiir Çok Duygulandırdı

Karanlıktaki Gölge

Tut elimi ve anılarımızı hatırlayalım

Hayatın hala oyun olduğunu düşündüğümüz yerlere gidelim

Eğilip bükülerek birbirimize verdiğimiz ilk öpücüğü hatırla

Nasıl da âşık olduk ve değişti dünya

Kuma nasıl da yazmıştık ‘Seni seviyorum’ diye

Dalgalar aşkımızı denize karıştırıp bütün dünyaya yaymıştı

İkimizin de ‘Evet’ dediği o harika günü hatırla

Üçüncü kez baba olunca çocuk yetiştirmek çok kolaydı

Beraber paylaştığımız yıllardaki kahkaha ve gözyaşlarını hatırla

Korkularını yenmene nasıl da yardımcı olmuştum

Birbirimize verdiğimiz gücü sadece ruh eşleri verebilirdi

Tanrı’ya şükürler olsun seni buldum ve muhteşem bir kadın gibi hissetmemi sağladın

Biraz sonra güneş batacak ve hava kararacak

Şu lanet demans seni benden götürecek

Hayattan zevk alıyorken ve umutluyken

Nasıl gerçekleştireceğimizi bilmediğimiz planları yaparken

Gözlerinde gördüğüm o parıltı ve hayat sevinci artık yok

Hala o anıları hatırlıyor musun yoksa karanlığa mı karıştılar?

Şiirden etkilendiyseniz paylaşmayı unutmayın.

Exit mobile version