Mehmet’in oğlu Ali, “Babam felçli olduğu için aralarında değişik bir bağ vardı. Babam son günlerinde hastanedeyken Cesur hiçbir şey yememeye başladı” dedi.
Mehmet İlhan’ın cenazesi sırasında Cesur son görevini yerine getirdi. İnsanmışçasına sahibinin tabutunun başında bekledi.
Başı her daim öne eğikti.
Ali İlhan, “Babam gömülene dek kimseye kendisini dokundurtmadı” dedi.
Cesur sahibinin nakledilişini üzgün gözlerle izledi.
Cesur şimdi Mehmet İlhan’ın oğlu Ali İlhan’la yaşıyor. Hala sahibini çok özlüyor.
Babasını kaybettikten birkaç hafta sonra Ali İlhan, Cesur’un sürekli gözden kaybolduğunu farketti.
Bir gün Cesur’u evden çıkınca takip etmeye başladı.
Meğerse Cesur her gün sahibinin mezarını ziyarete gidiyormuş.
Ali İlhan, “Mezarlık bekçisi her sabah Cesur’un babamın mezarına geldiğini söyledi” dedi.
Cesur muhtemelen sahibini ölene dek unutmayacak. En azından şimdi sahibinin oğluyla yaşıyor ve emin ellerde.
Ali İlhan, “Cesur hep sadık bir köpek oldu. Artık benimle yaşayacak” dedi.
Hayvanların duyguları olmadığını söyleyenlere inat gönderiyi paylaşalım.