Kreşteki öğretmen kızlar gelmeyince Chris’i aradı. Londra’da çalışan eşi Helen de eşine ulaşmaya çalışsa da başarılı olamadı.
Daha sonra çocukların anneannesi eve gitti. Kapıyı kimse açmadı.
Perdeler kapalıydı ve dışarıdaki masanın üstünde süt kutusu duruyordu.
Endişelenip polisi aradı.
Olay yerine varan polis kapıyı kırarak içeriye girdi ve beklenmedik bir sahneyle karşılaştı.
Pearl ve Iris, hayatını kaybetmiş olan babalarının yanında yatıyordu.
Chris önceki gece kalp krizinden hayatını kaybetmiş
Helen akşam saat 8 sularında eşinin hayatını kaybettiğini öğrendi. O vakte kadar kızları babalarıyla beraber aynı evdeymiş.
Çocuklar bütün günü üst katta geçirmişler. Annelerinin ayakkabılarını giyip makyaj yapmışlar. Babalarını evde tek başına bırakmak istememişler.
Babalarını uyandıramayınca çocuklar ona babalarının kullandığı hapı vermeye çalışmışlar.
Daha sonra da babalarının yanına kıvrılmışlar.
Pearl ve Iris, babalarının başına geleni elbette anlayamamışlar.
Üzerinden bir yıl geçmesine rağmen Helen başına gelenleri paylaşmak istedi. Böylelikle insanlar benzer bir durumla karşılaşmaları halinde önceden ne yapacaklarını bilecekler.
Bu tür durumlarda veliler genelde kreş veya anaokulunu arayıp çocuklarını o gün getiremeyeceklerini ve mazeretlerini önceden belirtiyorlar.
Helen, BBC’ye kreş veya anaokulu öğretmenlerine bu konuda büyük sorumluluk düştüğünü belirtti. Anne veya baba aramaya cevap vermediğinde, aileden başkaları aranmalı.
Çocuklar anaokuluna veya okula gelmediğinde ebeveynlerle irtibata geçmenin ne kadar önemli olduğu konusunda insanları bilgilendirmek ve bilinçlendirmek paylaşın.