“Bugün büyük bir aşk hikâyesine tanık oldum. Hormonlarla yönetilen gençlerin aşk hikâyesi değil bu. Mutlu olmamalarına rağmen etrafa mutluymuş gibi gözükmeye çalışan kişilerin de…
Günümüzde verilen sözler çabucak bozulabiliyor. Bense bugün gözlerinde aşk kokan ve acı içinde bir adam gördüm.
Odaya yavaş ve titrek adımlarla girdi. Gözlerinde kendisinin de bir gün çıkacağı yolculuğun korkusu vardı. Gri saçlarıyla tabutun yanına oturdu. Göz kapaklarının yarısından çoğu kapalıydı.
Hayatının kaybeden eşinin alnına bir öpücük kondurdu.
Nazik ve yumuşak bir ses tonu vardı. Eşine ettiği son kelimelerdi bunlar.
“Biliyorum beni duyamıyorsun. Ama seni seviyorum” diye fısıldadı gözlerinden yaşlar süzülürken.
Davetlilerin gelmesine bir saat vardı. Erken gelip eşini doya doya görmek istemişti. 60 yıldır eşinin yanı başında olmuştu ancak yeterli değildi.
Sandalyeyi çekip eşinin yanına oturdu. Bir saat boyunca burada bekledi. Ellerini sıkı sıkı tuttu. Sanki onu teselli ediyor gibiydi. İşin aslı kendisini teselli ediyordu.
Vücudunun kaskatı kesilmesi, renginin solması ve tepki veremiyor oluşu onu rahatsız etmiyordu. Belki de her gün evlerinde geçirdikleri bir gün gibiydi o gün. Sadece tabut ve çiçeklerin olması farklılık yaratıyordu.
Davetliler gelmeye başladığında yaşlı adamı eşinin elini tutarken buldular.
Çocuklarına, “Güzel görünüyor, değil mi?” diye sordu. Onlar da başını salladı ve hıçkırarak ağlamaya başladı.
Beş saat boyunca eşinin yanıbaşında durdu. Yorgun düştüğü her halinden belliydi.
Ömrünü eşine adamış olan yaşlı adam son vazifesini yerine getirdi. Şaşkınlıkla ve gözlerim dolu halde onu izledim. Daha önce hayatımda hiç bu kadar üzgün bir adam görmemiştim. Kim bilir yarın ne kadar acı çekecek diye düşünmeden edemedim.
Bugün hayatını kaybetmiş olmasına rağmen yanındaydı ve son kez ellerini tutabiliyordu. Eşi toprağa verildiğinde o da evine dönecek. Eşyaları evin her yerinde olacak. Kıyafetlerinin kokusu, buruşturulmuş alışveriş listesi, en sevdiği sandalyesi ve yatağı olacaktı. 59 yıl yan yana uyuduğu eşini kaybeden bir adam o yatakta yalnız başına nasıl yatabilirdi? Bunun düşüncesi bile beni üzüyor.
Bugün büyük bir aşk hikâyesine tanık oldum. Karakterler birer birer yok oldu ve hikâyenin sonunu gördüm.
Bobby’ye baş sağlığı diliyorum.”
Eşinin yasını tutan herkese sabırlar diliyoruz. Sevdikleriniz elbette her daim kalbinizde ve aklınızda olacak.
Umarız ki yaşlı adamın hikâyesinden dersler çıkarırsınız. Aşkın ve sevginin var olduğunu ve bulunduğunda kaybedilmemesi gerektiğini bilin. Yaşlı adamın hüzünlü hikâyesini paylaşın.