Marissa Dees dünyaya geldiğinde ebeveynleri bebeklerinin vücudunda gördüğüne inanamadı.
Minik kızın sırtının tamamı siyah ve mor renkteki doğum lekeleriyle kaplıydı. Doğuştan sahip olduğu bu hastalık hayatını tehdit ediyordu.
28 yıl sonra ise her şey değişti.
Anne ve babaların en büyük korkusu çocuklarının kötü bir hastalığa yakalanmasıdır.
Bunu en iyi Marissa Dee’nin ebeveynleri bilir. Bebekleri 28 yıl önce dünyaya geldiğinde şok oldular.
Kızlarının sırtında siyah ve mor renkteki doğum lekeleri vardı. Basit bir ben veya doğum lekesi sandıkları şeyin aslında melanositik nevüs olduğunu sonradan öğrendiler. Kızlarının hayatını kaybetme riski vardı.
Nadir görülen hastalık, hastaların ciltlerinde değişikliklere ve hatta kansere neden olabiliyor.
Marissa’nınki de oldukça tehlikeliydi. Sırtının tamamı lekelerle kaplıydı.
Daily Mail’in aktardığına göre Marissa sırtındaki görüntüden 28 yıl sonra 30 farklı operasyon geçirdikten sonra kurtulmuş.
Marissa, The Daily Mail’e “Doğum lekeleri cildimin derinliklerine kadar iniyor kemiklerimi, kaslarımı ve dokularımı çevreliyormuş. Bunların kansere neden olduğu bana söylendikten sonra yıllar boyunca olabildiğince lekeleri aldırmaya çalıştım” dedi.
Doğum lekelerinden dolayı arkadaşları küçükken Marissa’yla dalga geçti. Bugün iki çocuk annesi olan kadın, aynı hastalığa sahip kişilerin yalnız olmadığını göstermek ve insanları bu hastalık hakkında bilgilendirmek için fotoğraflarını paylaşmaya karar verdi.
“Küçükken vücudumdan utanırdım. Vücudum görünmesin diye yazın bile hep kapalı şeyler giydim. Şimdi ise her şey değişti” dedi.
Marissa geç de olsa vücuduyla barışmayı başardı.
“Operasyonlardan sonra da hala vücudumda lekeler kaldı. Zamanla olgunlaştım ve vücudumdan utanmamam gerektiğini öğrendim. Benim durumumdakilere örnek olmak ve diğerlerini hastalık hakkında bilinçlendirmek için de durumumu paylaşmaya karar verdim” dedi.
Geçirdiği onlarca operasyonlardan sonra vücudundaki lekelerin büyük kısmı gitti. Marissa artık vücudundan utanmıyor.
Vücudunda hala ufak tefek lekeler olsa da bununla yaşamayı öğrenmiş.
Marissa’nın yaşadıkları ve durumunu anlatması yerinde olmuş. Umarız ki insanlar da hastalık hakkında bilinçlenirler ve hastalığa sahip kişilerle dalga geçmezler.
